Daha fazla motivasyona ihtiyacınız yok - bir sisteme ihtiyacınız var.
En büyük yeteneklerimden biri yapmak istemediğim bir şeyi bırakmak için her zaman bir bahane buluyor olmamdır.
Spor salonunu gitmeyi atladım mı? Eh, yarın telafi ederim.
İşlerimi ertledim mi? Dinlenmeye ihtiyacım vardı.
Yapılacaklar listemdeki bir işi es mi geçtim? O kadar önemli değildi. diyorum...
Erteleme her zaman bir iç savaştır. Ancak bunu kaybetmek, kaçırılmamış bir antrenmandan ya da her seferinde bitmiş bir süreden daha büyük sonuçlara sahiptir.
Altı yıl önce girişimci olma hayalimin peşinden gitmeye çalıştım: Serbest içerik oluşturma işi yaptım, web siteleri yaptım ve bazı içerik pazarlama ve tasarım projeleri aldım. Ancak, koyduğum zamana rağmen, istediğim sonuçları görmedim. Niye ya? Çünkü kendimi rahatsız edici bir iş yapamadım - aslında bir iş kurma ile gelen zor, sıkıcı ve tatmin edici olmayan işler. Bir kahve molası için sık sık haberlerde gezinerek veya dışarı çıkarak (yine de) bu görevlerden kurtulmaya devam ediyordum.
Bu ve yine bir dereceye kadar hayatımın hikayesiydi. Şu anda bir kitap yazıyorum. Yazmak zor. İşimi erteleme dürtüsüyle savaşmaya devam ediyorum. Ama devam ediyorum ve yapıyorum. Altı yıl önceki hayatım ile bugünkü hayatım arasındaki tek fark, şimdi bir sisteme sahip olmam.
İşte demek istediğim. Gerçekten üretken olmak için bilgisayar korsanlarına, uygulamalara veya yeni teknolojilere güvenemezsiniz. Güven Bana. Denedim. Çalışmanızın temeli olarak işlev gören kendi sürdürülebilir sisteminizi, bir dizi rutini ve uygulamayı geliştirmeniz gerekir. Sistemim şöyle gözüküyor:
Her gün zihinsel dayanıklılığımı kullanıyorum. Beynimi ihmal ederdim. İçgüdülerime güvenmedim ve zamanımı çok düşünmeye harcadım. Bu yüzden düşüncelerimi kontrol etmeme ve zihinsel dayanıklılığımı geliştirmeme yardımcı olan Stoyizm, Pragmatizm ve farkındalık hakkında okumaya başladım.
Her gün vücudumu egzersiz yapıyorum. Egzersiz yapmadığımda, odak, güven ve enerji eksikliği hissediyorum. Bu yüzden şimdi günlük egzersiz yapıyorum. Ertelemenin üstesinden gelmek, iç dünyanızdaki savaşdan önce başlar. Askerler eğitimsiz bir savaşa girmiyor, değil mi?
Bir dizi günlük alışkanlığım var. Günlük yazar, okur, günlük öncelikler koyar ve işe yaramaz bilgiler kullanmam. Ayrıca her gün arkadaşlarımla ve ailemle etkileşime girdiğimden emin oluyorum. İnsan teması önemlidir. Bütün bu şeyler beni topraklı tutar ve günlerimin tadını çıkarmama yardım eder.
Tamamlamam gereken küçük ama önemli görevlerin bir listesini taşıyorum. Genellikle asıl yazmanın yanı sıra bir kitap yazmanın getirdiği tüm lojistik şeyleri düşünürüm. Kitap taslağımda yeni kelimeler ve yeni sayfalar ekleyerek elde etmek için elimden gelen her şeyi yapıyorum. Bu yüzden büyük yazma görevini daha yönetilebilir parçalara bölerim, kendime küçük günlük yazma ödevleri veririm. İlk önce büyük şeyleri yapmakla ilgili.
Fark ettiğiniz gibi, bunların hepsi doğrudan işle ilgili değil. Sorun yok. Sistemim, çalışmam için beni doğru başlığa götürüyor. Bu beni daha disiplinli bir insan yapıyor, bu yüzden yazmak için oturduğumda, dikkat dağıtıcı düşüncelerimin tamamını güçlendirebilir ve aslında yazabilirim.
Her zaman ertelemek isteyeceksiniz. Ancak bir sisteminiz varsa, buna rağmen üretken olabilirsiniz. Bugün bir tane yaratmaya çalışın sakın yarına bırakma!
Daha fazla motivasyona ihtiyacınız yok, bir sisteme ihtiyacınız var!